Co trzeba wiedzieć o leczeniu glejaka wielopostaciowego?

Glejak wielopostaciowy (glioblastoma multiforme, GBM) jest jednym z najbardziej agresywnych i trudnych do leczenia nowotworów mózgu. Mimo postępu w medycynie, leczenie glejaka wielopostaciowego nadal stanowi ogromne wyzwanie dla specjalistów. W artykule omówimy najważniejsze informacje dotyczące diagnostyki i metod terapeutycznych stosowanych w walce z tym nowotworem.

Diagnostyka i klasyfikacja glejaka wielopostaciowego

Najczęstsze objawy glejaka wielopostaciowego to bóle głowy, napady drgawkowe, zaburzenia neurologiczne oraz zmiany w funkcjonowaniu poznawczym. Po wykryciu niepokojących objawów, pacjent jest kierowany najczęściej na. rezonans magnetyczny (MRI) z kontrastem, który pozwala na dokładną ocenę lokalizacji i rozmiaru guza. Glejak mózgu jest często zróżnicowany pod względem histologicznym, wykonanie biopsji umożliwia dokładną klasyfikację nowotworu na podstawie analizy tkanki guza.

Klasyfikacja glejaków odbywa się według systemu WHO, który uwzględnia stopień złośliwości guza. Glejak wielopostaciowy jest zaliczany do IV stopnia, co oznacza najwyższy poziom złośliwości. GBM jest nowotworem heterogennym – w jednym guzie mogą występować komórki o różnej morfologii i zróżnicowaniu. To zróżnicowanie komórkowe sprawia, że glejak jest niezwykle trudny do leczenia i często oporny na standardowe terapie.

Nowoczesne metody leczenia glejaka wielopostaciowego

Leczenie glejaka wielopostaciowego obejmuje kombinację kilku metod terapeutycznych. Podstawową metodą jest resekcja chirurgiczna, czyli maksymalne usunięcie masy guza przy jednoczesnym zachowaniu funkcji neurologicznych pacjenta. Niestety, całkowite usunięcie guza jest rzadko możliwe ze względu na jego naciekający charakter. Dlatego po zabiegu chirurgicznym pacjent zazwyczaj poddawany jest terapii uzupełniającej, obejmującej radioterapię oraz chemioterapię. Standardowym lekiem stosowanym w chemioterapii jest temozolomid, hamujący proliferację komórek nowotworowych.

Nowoczesne podejścia do leczenia glejaka obejmują również terapie celowane oraz immunoterapię. Terapie celowane mają na celu zakłócenie specyficznych szlaków molekularnych odpowiedzialnych za wzrost i rozwój komórek nowotworowych. Z kolei immunoterapia, oparta na modyfikacji odpowiedzi immunologicznej organizmu, staje się coraz bardziej obiecującą opcją leczenia. Wprowadzenie do leczenia inhibitorów punktów kontrolnych, takich jak inhibitory PD-1/PD-L1, otwiera nowe możliwości w terapii glejaka wielopostaciowego, jednak wyniki badań klinicznych są wciąż przedmiotem analiz.